Mam świadomość tego, że jestem jeszcze za mały i często się mylę i popełniam błędy, jednak to nie oznacza, że nie wiem co chcę. Nie myśl, że nie mam pojęcia czego w danej chwili potrzebuję. Jestem w stanie stwierdzić czy dane buty mnie gniotą, kurtka źle leży, a bluzka gryzie. Czy mój brzuszek jest pełny czy jednak potrzebuje trochę więcej jedzenia, które tak czasem na siłę mi wciskasz. Czy chcę żebyś mnie karmiła czy sam sobie z tym poradzę. Jeżeli jeszcze nie potrafię mówić to wykorzystuję inne sposoby komunikacji z Tobą. Natomiast, kiedy składam już wyrazy w zdania to potrafię bardziej dosadniej i konkretniej powiedzieć czy coś mi się nie podoba, sprawia mi przykrość czy ból. Wiem, że nie oznacza nie, a tak to tak. Dlatego bardzo nie lubię, kiedy mnie nie słuchasz…
Czuję, że mnie często lekceważysz. Nie liczysz się z moim zdaniem, bo przecież dzieci i ryby głosu nie mają.
Wiem, że czasem przesadzam i doprowadzam Cię do furii, gdy setny raz śniadanie mi nie odpowiada. Mam tego ogromną świadomość, ale nic nie poradzę, że bardziej wolę w tym momencie kanapki w wymyślnych kształtach niż te takie zwykłe wielkie kromki. Wiem też, że czasem swoim niezdecydowaniem i marudzeniem doprowadzam do szwedzkiej pasji, ale Ty też drogi rodzicu przechodziłeś ten okres i też dawałeś swoim rodzicom popalić, a widzisz, wyrosłeś z tego i masz się dobrze. Tak więc nadzieja dla mnie też jest i nie denerwuj się tak bardzo z tego powodu.
Nie wiem jeszcze, że na świecie istnieją większe problemy niż za ciepła woda, czy ta skórka na szynce. Nie mam pojęcia, jak to wszystko wygląda i nie wiem, że to tak Cię irytuje, bo uważasz że cuduję i wymyślam. Ale w tym momencie i w tym wieku to są moje problemy. Z czasem na pewno to się zmieni i zastąpią je inne, dla Ciebie poważniejsze.
Mamo, Tato posłuchaj mnie, proszę.
Kiedy przestaniesz lekceważyć moje prośby i zaczniesz ze mną rozmawiać, tłumaczyć mi dlaczego tak a nie inaczej, to w końcu będziemy w stanie wypracować jakiś kompromis i na pewno będzie nam żyło się lepiej. To, że jestem mały nie oznacza, że nie warto poświęcić mi czasu na rozmowę i wytłumaczenie pewnych rzeczy.
To nie jest strata czasu, dlatego proszę, posłuchaj mnie i rozmawiaj ze mną, bo bardzo tego potrzebuję, niezależnie od wieku.