TATO! GDZIE JESTEŚ?

Często na temat dzieci niepełnosprawnych wypowiadają się ich mamy lub o nich się tylko mówi. Matka poświęca karierę, zdrowie, siły by zmierzyć się z całym ciężarem, który od narodzin dziecka z chorobą będzie jej towarzyszył co dzień. Walka o lepsze życie czy start dla swojego dziecka jest ogromnym ciężarem fizycznym i psychicznym. Najczęściej to matka siedzi w szpitalu, zajmuje się dzieckiem 24 godziny na dobę i nie narzeka. Facet dba wtedy o finanse rodziny, co jest bardzo istotne w takiej sytuacji jakiej się znajdują. Pracuje wyznaczoną liczbę godzin dziennie i w domu żąda odpoczynku, bo pracował. Gdy przychodzi mu się zmierzyć lub zamienić rolami z kobietą, często nie wytrzymują.

Wymiękają… Odchodzą…

Ze statystyk wynika, że 8 na 10 mężczyzn* porzuca swoją rodzinę, kiedy okazuje się, że żona urodzi dziecko niepełnosprawne. Nie potrafią udźwignąć tego ciężaru i zwyczajnie uciekają, licząc, że „problem” zniknie. Odcinają się od „problemu”, nie chcą się poświęcać i odchodzą.

Wakacje, lipiec to chyba był. Wylądowaliśmy z zastawką na obserwacji. Zawsze przecież musi się coś dziać, bo przecież by było za nudno. Cały oddział zapełniony, tak bywa, wakacje czas gdzie liczba urazów wzrasta. Jak to zawsze na sali znajdzie się jakaś wszystko wiedząca mamuśka, która zanim się przedstawi wprowadzi Cie w najnowsze fakty i historie na temat tam zgromadzonych osób. Znalazła się i ta w naszym pokoju. Bardzo przerażająca i dająca wiele do myślenia historia. W sali obok znajdowała się mama z chłopcem, który całą głowę miał zabandażowaną. Bardzo skryci, smutni, przygnębieni. Matka powstrzymywała się od łez. Widać było, że trzyma się tylko dla syna. Ojciec odpalił przy chłopcu paralotnie, do której mały podbiegł. Uderzyło go śmigło i dość mocno poharatało głowę. Ojciec myśląc, że zabił syna poszedł się powiesić. Uratowali małego dziadkowie. Chłopak przeżył, ale stracił ojca. Każdy słysząc to od razu pytał: „Nie ratował dziecka? Dlaczego?” Tego już się nie dowiemy, ale sytuacji takich jest wiele, że ojcowie odpuszczają.

Czemu mężczyźni widzą takie drastyczne wyjścia z ciężkich sytuacji. Dlaczego nie szukają rozwiązania, tylko idą na skróty… Uciekają. Zostawiają dziecko,które ich potrzebuje i za chwilę będzie zadawać pytanie: „Gdzie tata?”, „Odszedł przeze mnie?”. Ale oczywiście z nimi będzie się zmagać matka, a nie winowajca,przez którego te pytania muszą być zadane.

Na swojej drodze spotkałam wiele matek, które walczą same o swoje dziecko. Facet nie wytrzymał. Przecież to nie jego wina, to on chorego nie urodził. On nie może znieść takiego życia, nie takie sobie wymarzył… Odpuszcza, nie walczy.

A mówią, że kobiety to płeć słabsza…

*http://mamdziecko.interia.pl/rodzice/okiem-taty/news-dlaczego-ojcowie-opuszczaja-niepelnosprawne-dzieci,nId,1406867